Magda Marcinkowska, moja przestrzeń...

Galeria Willa

ul. Wólczańska 31

wernisaż: 29.01.2015, godz. 18.00

29.01.2015 - 04.04.2015

Kuratorka wystawy: Adriana Michalska

Otwarciu wystawy towarzyszy koncert kwartetu smyczkowego D-dur Wolfganga Amadeusza Mozarta nr 21, KV 575.

Kwartet smyczkowy Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi w składzie: Magdalena Janiak, Jolanta Majda, Martyna Sułek, Karolina Szczechowicz.

Wystawa Magdy Marcinkowskiej to pobudzająca do refleksji, nasycona głębią uczuć, malarska opowieść o ludzkim życiu, o miłości do bliskich. Na prezentację składają się liryczne pejzaże krajobrazów (w różnych porach roku) z podróży, które powstały z wrażliwości artystki zdolnej do spokojnej medytacji nad urodą świata, dostrzegającej cudowność istnienia w każdym momencie życia.

Zwrócenie się ku naturze pozwala artystce dotrzeć do istoty piękna tkwiącego w całym otaczającym świecie oraz czerpać spokój z jego kontemplowania i podziwiania. Jej prace odzwierciedlają radość wynikającą z fascynacji otaczającym światem, naturą i wszystkim, co z nią związane. Są pełne koloru i słońca, a uchwycone chwile zatrzymują czas i pobudzają do refleksji. Artystka odwołuje się też do uczuć, na które składa się pewna doza smutku, nostalgii zabarwionej świadomością przemijania wszystkiego. Nie epatuje jednak nimi, zostawiając miejsce dla wrażliwości odbiorcy, jego wzruszeń i przeżyć. Piękno pejzaży tworzonych przez Magdę Marcinkowską wynika z Jej zdolności współodczuwania i wczucia się w tempo natury, której sekretem jest cierpliwość, gdyż wszystko, co doskonałe dojrzewa powoli.

Magda Marcinkowska tworzy za pośrednictwem obrazów osobisty świat, którego podmiotem jest przyroda i jej prawa, ale adresatem może być każdy z nas. Przewija się w nich poetyka marzeń, wspomnień z podróży, zarówno tych rzeczywistych, jak i z podróży będącej metaforą życia, doświadczenia, niepokojów, poszukiwania siebie. Pozwalają one zwrócić się ku tamtym chwilom, poczuć aurę odwiedzanych miejsc, zwrócić się ku istocie miłości, która jest sensem istnienia. (…) Przywoływanie wspomnień przynosi ukojenie, ponieważ przestają obowiązywać reguły czasu. Pejzaże artystki są pełne wewnętrznego spokoju, emanują niepozorną siłą zadumanej pogodności. Przestrzeń staje się wyrazem odczuć, metaforą nadającą się do opisania przeżyć, uczuć melancholii, zadumy, tęsknoty, zamyślenia, ale jednocześnie delikatności, ciepła, przyjemności…

Na wystawę, na którą składają się obrazy z cyklu „Wędrówki", „w oddali..." oraz prace zrealizowane w małym formacie „Błękit krainy Maat”.

Adriana Michalska, fragmenty tekstu do katalogu wystawy

(…)Fascynacja pejzażem ( to podstawowy motyw w Jej twórczości) została ujęta w malarskiej poetyckiej formie. Pory roku, a także dnia oddają nastrój duchowego wzruszenia i piękna oraz transcendentnego, niepowtarzalnego i niewytłumaczalnego przeżycia. Nie ulega wątpliwości, że rudymenty tego, co tak pięknie wykreowała malarsko na tekturach i płótnach były najpierw przeżyte i zapamiętane, aby następnie stać się jakością malarską.(…)

 (…)światło i kolor są w tych pięknych kompozycjach malarskich naczelnym dyrygentem kolorystycznej orkiestracji. I tak oto, powstają różne malarskie nastroje i klimaty, wobec których nie pozostajemy obojętni. Realny czas i przestrzeń przestają istnieć. Pozostaje wrażenie…(…)

                                                  Profesor  Andrzej Gieraga, fragmenty tekstu do katalogu wystawy

Magda Marcinkowska jest absolwentką Wydziału Malarstwa i Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. W 1983 r. obroniła dyplom w Pracowni Drzeworytu pod kierunkiem profesora Andrzeja M. Bartczaka. Dwukrotnie otrzymała Stypendium Twórcze Ministerstwa Kultury i Sztuki. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, ceramiką, grafiką warsztatową i wydawniczą. W latach 1984-86 pracowała w Przedsiębiorstwie Realizacji Filmów, m.in. brała udział przy realizacji kostiumów do filmu Krzysztofa Zanussiego „Rok spokojnego słońca” i przy scenografii do innych filmów fabularnych. Prace prezentowała na ponad dwudziestu wystawach indywidualnych m.in. w Kopenhadze, Wildeshausen, w Łodzi (Galeria Związku Polskich Artystów Plastyków,1986, Miejska Galeria Sztuki w Łodzi, Galeria „Chimera”,1999, Galeria Tower Building, 2000) w Muzeum w Nieborowie i Arkadii, Oddział Muzeum Narodowego w Warszawie, 2006, w Galerii Sztuki Współczesnej BWA w Sandomierzu, 2008.

Prace Magdy Marcinkowskiej znajdują się w zbiorach Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi, w Muzeum Historii Katowic, Muzeum w Nieborowie i Arkadii – Oddział Muzeum Narodowego w Warszawie, w kolekcji watykańskiej oraz w kolekcjach prywatnych, m.in. Antonio Samarancha, Pat i Michaela Yorka , Ewy Tuwim i księdza Jana Twardowskiego.