Andrzej Bator

Galeria Re:Medium

Piotrkowska 113

wernisaż: 8 września 2016, godz. 18.00

08.09.2016 - 28.09.2016

kuratorka: Dominika Pawełczyk

Linia jest jednym z głównych środków wypowiedzi, wyraża pragnienie ideału i porządku, stanowi zalążek perspektywy, początek procesu czytania, może być znakiem, czy formą narracji. Przykładem artysty, który daje wyraz swojej głębokiej fascynacji linią jest Andrzej Bator. Twórca studiując w latach 70. w PWSSP w Łodzi (obecnie ASP), badał nowe wymiary malarstwa, stopniowo prezentując coraz bardziej abstrakcyjne podejście do przedstawiania natury, przedmiotów, człowieka, aby po latach praktyki całkowicie oddać się logicznej, surowej dyscyplinie linii, jej potrzebie ładu, stałości i przystępności. Działania Batora rozgrywają się między op-artem, artystycznymi strategiami minimalistyczno-konceptualnymi wykorzystującymi przypadek i sztuką geometrii.

Artystę pociąga zarówno abstrakcja, jak i realizm ujęć, które splata ze sobą istotny element prac, jakim jest rytm. To właśnie motyw rytmu odkrywany w malarstwie na początku drogi artystycznej Batora (prace zbudowane z charakterystycznych drobnych linii, ukazujące konary drzew, szczeble płotu, deski zabudowy stodoły) zachęcił artystę do dążeń w stronę sztuki nieprzedstawiającej. Przełom lat 80. i 90. to czas zastąpienia płótna kartonem kredowym, zaś farby akrylowej i olejnej - rapidografem z tuszem.

Artysta tworzy zdecydowanie i szybko, nie przerywa pracy nad rysunkiem, gdyż jak sam twierdzi groziłoby to zgubieniem rytmu. Niemożliwy jest również powrót do rysunku, skreślenie kilku dodatkowych linii. Zaś odczucie niewyczerpania konkretnego motywu może stać się impulsem do realizacji kolejnego kartonu.

Andrzej Bator za pomocą kresek, linii i układów, chce dochodzić do istoty rzeczy. Prowadzone ręką artysty linie podyktowały kilka rozpoznawalnych tematów prac. Jego twórczość wypłynęła z poetyckich, zmysłowych, animalistycznych inspiracji, obserwacji ludzkich emocji, ruchu, jak i zabawy formą. Niejednokrotnie buduje fantastyczny, tajemniczy świat, w którym linia ma funkcję decydującą w odkrywaniu prawdy ukrytej wewnątrz istoty rzeczy.

Dominika Pawełczyk

fragment tekstu do folderu