Galeria Re:Medium

Piotrkowska 113

PATRYK HARDZIEJ

Działający międzynarodowo ilustrator, projektant grafik oraz researcher. Wykładowca Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku oraz założyciel kursów pod patronatem Karola Śliwki „Sztuka Projektowania”. Pomysłodawca i kurator Drugiej Ogólnopolskiej Wystawy Znaków Graficznych, międzynarodowej wystawy polskiego designu, która odbyła się w pięciu krajach, nagrodzonej „Projektem Roku 2016”. Ma na koncie współpracę m.in. z takimi markami i instytucjami jak: Amnesty International, British Airways, BMW, Costa Coffee, Pepsi, Mini, New Scientist Magazine, Bertagnolli, Mondadori Libri, Narodowa Galeria Sztuki Zachęta, Muzeum Emigracji w Gdyni, Centrum Designu Gdynia, Ministerstwo Obrony Cywilnej I Zarządzania Kryzysowego Nowej Zelandii.

LIMANKA – potoczna nazwa ulicy Limanowskiego, mieszczącej się na Starych Bałuty w Łodzi. Ulica Bolesława Limanowskiego nie jest najdłuższą ani najładniejszą z łódzkich ulic. Ale nie ma chyba osoby, która by wyobrażała sobie Łódź bez słynnej „Limanki”. Rozpoczyna się przy ul. Zgierskiej, a kończy w rejonie dworca Łódź Żabieniec. Do 1933 r. była nazywana ulicą Aleksandrowską. Wtedy jej patronem został Bolesław Limanowski, działacz Polskiej Partii Socjalistycznej. W czasie wojny Niemcy nazwali ją Alexanderhofstrasse. Po wojnie znów stała się ul. Limanowskiego, potocznie zwaną „ Limanką”. Niektórzy twierdzą, że tę nazwę zawdzięcza kibicom piłkarskim Łódzkiego Klubu Sportowego. Na murach wielu kamienic można przeczytać napis: „ŁKS Limanka”. Kibice z „Limanki” wpisali się na trwale w historię klubu ŁKS; to oni pierwsi wywiesili na stadionie flagę z herbem Łodzi i napisem ŁKS. Przed wojną przy tej ulicy znajdowało się kilka żydowskich domów modlitwy, m.in. synagoga Zalmy Szpichlera czy synagoga Dawida Ofenbacha. Ulica Limanowskiego w czasie wojny znajdowała się na terenie getta. Pod numerem 1 mieściła się siedziba ekspozytury łódzkiego gestapo i VI rewiru Schupo, czyli policji porządkowej, która nadzorowała getto^[1].