:: STREFA PRZESTRZENI

Strefa przestrzeni

Anna Szumigaj-Badziak

Galeria Re:Medium

Piotrkowska 113

wernisaż: 13.10.2022, g. 18.00

13.10.2022 - 13.11.2022

kurator: Dariusz Leśnikowski


 

Twórczość, którą uprawiam to działania związane z grafiką, obiektami malarskimi, fotografią jak również projektowaniem grafiki użytkowej.


Działania twórcze wiązały się i wiążą do dziś z analizą prostych form geometrycznych. Jest to dialog pomiędzy mną, a sztuką geometrii, który łączy w sobie kilka światów zbudowanych z figur euklidesowych, kompozycji opartych na różnego rodzaju liniach, punktach i płaszczyznach.


Przestrzeń jest tematem wiodącym w moich pracach, między innymi w cyklach grafik. Przestrzeń ta jest różna, zazwyczaj opiera się na kontrastach na przykład fotografii z elementami graficznymi,
a innym razem na kontrastach płaszczyzn i linii. W pracach malarskich lub rysunkach dochodzi trzeci wymiar – realna przestrzeń. Generalnie, działania prowadzone są na płaszczyźnie, która może mieć różne właściwości i oblicza. Zazwyczaj jest nią papier, czasami blacha perforowana, kalka techniczna i pleksi.


„Przestrzeń metafizyczna” (2022), to kompozycje zbudowane z trójkątów i linii. Za pomocą barw i prostych figur geometrycznych uzyskuję na płaszczyźnie dodatkowy wymiar. Efekt wzmocniony jest przez zróżnicowanie formalne elementów użytych w kompozycji. Użycie podłoża z blachy perforowanej bierze czynny udział w przekazie wizualnym, który działa na płaszczyźnie i w przestrzeni. W zależności od intensywności i kierunku padającego światła obserwujemy przenikanie się dwóch światów: jednego – namalowanej kompozycji zbudowanej z elementów tworzących wrażenie przestrzeni i drugiego – przestrzeni utworzonej pomiędzy perforowanymi płaszczyznami, a ścianą. Figury geometryczne z jednej strony służą przewidywalności dzieła, z drugiej otwierają utwór na złożone relacje między takimi zjawiskami jak przestrzeń czy światło.


Prace z zakresu grafiki realizowane są w technikach serigrafii, druku cyfrowego. W cyklu grafik „Ruch” (2021) zatrzymana w kadrze chwila kontrastuje z układem form geometrycznych. W obszarze poszukiwań pojawiło się zainteresowanie człowiekiem. Człowiek jako forma biologiczna niosąca ze sobą wiele konotacji. Cykl grafik zbudowany jest z dwóch różnie działających środków wyrazu. Fotografia notuje chwilę opisującą konkretny ruch, pokazuje zmienność obrazu, który staje się nieostry, reporterski. Ten zazwyczaj czarnobiały zapis zetknął się z liniami prostymi i płaszczyznami o charakterze geometrycznym. Elementy uporządkowane, euklidesowe odzwierciedlają sferę intelektu i porządku. Fotografie natomiast są pełne ruchu i zmienności. W cyklu „Ruch” achromatyczne fotografie kontrastują z geometrycznie wyznaczoną przestrzenią. Zderzają się dwa światy, istniejący – realistyczny, z idealnym – geometrycznym. Rytm fotografii kontrastuje, a czasami przenika się z płaskimi i wypełnionymi monochromatycznym gradientem płaszczyznami wyznaczającymi różne obszary i przestrzenie, które czasami podkreślają swój niezależny rytm. Dwudźwięk, wielość mediów, obrazów jest swoistym kodem wypowiedzi. W fotografiach pojawia się również motyw geometryczny – koło. Są to koła rowerów, które potęgują wrażenie rytmu.


Koło pojawia się również w cyklu grafik drukowanych techniką serigrafii „Przestrzeń 10KL-NZ” (2019/20), który interpretuje dwie geometryczne przestrzenie zbudowane przy pomocy płaszczyzn i linii. Dążenie do uproszczenia dzieła znalazło wyraz w ograniczeniach kolorystycznych. Paleta barw jest zawężona. Prace operują dwoma kolorami niebieskim i żółtym oraz czarnymi liniami. Notują i interpretują. Sugestia przestrzeni nie jest uzyskana za pomocą środków perspektywy zbieżnej czy powietrznej. Iluzja przestrzeni powstała poprzez naniesienie na papier punktów mniejszych i większych konkretnej barwy i kształtu – rastra. Koło staje się ulotne i przestrzenne. Nie jest już tak oczywiste jak to sylwetowe, ograniczone linią powstającą na styku dwóch płaszczyzn. Sylweta i jej brak opisują ten sam kształt – koła. Iluzoryczną przestrzeń zaznaczoną przez wrażenie pulsacji zatrzymują czarne cienkie linie, które wyznaczają inną, bardzo konkretną przestrzeń.


Cykl serigrafii „Układ-Przestrzeń” (2021). Punktem wyjścia jest świadomość płaszczyzny, na której rozmieszczone zostały półkoliste, koliste i linearne kształty. Kompozycje mają charakter cykliczny, następują po sobie, jednak powtórzenia nie są identyczne. Zmienia się barwa, kierunki podziału koła i linii. Instalację tworzą kompozycje trzydziestu elementów zbudowanych z różnie ułożonych na płaszczyźnie kształtów. Dwa rodzaje czerwieni i czerń wyznaczają obszar barwny pracy. W cyklu „Układ-Przestrzeń” uwzględniony został czynnik zmienności. Ważne są procesy dotyczące komponowania, ale również te dotyczące odczytu. Wygląd zmienia się, ale konstrukcja pozostaje ta sama. Prace z tego cyklu opierają się również na złudzeniu ruchu. Powtarzalne, odręcznie zapisane krótkie linie tworzą falujące płaszczyzny, nawiązują do natury i są działaniem zacierającym granice pomiędzy emocją a intelektem.

 

Anna Szumigaj-Badziak

 


DOŁĄCZ DO WYDARZENIA NA NASZYM FACEBOOKU