Milena Romanowska. Struktura i terytorium - malarstwo

Galeria Re:Medium

Piotrkowska 113

wernisaż: 06.03.2015, godz. 18.00

06.03.2015 - 11.04.2015

Kuratorka wystawy: Małgorzata Dzięgielewska

Artystka wybiera fragmenty architektury, koncentrując się szczególnie na zapomnianych postindustrialnych budowlach, dekonstruując dociera w swoim malarstwie do ich szkieletu, pierwotnej, czystej formy, dokonując na nich swoistej artystycznej wiwisekcji. Poznaje dokładnie gramatykę tych przestrzeni i próbuje własnym językiem przekazać odbiorcy najważniejsze koncepcje. Opisuje „zobaczone pejzaże” w sposób oszczędny, zarówno w formie, jak i stosowanej harmonijnej, prawie monochromatycznej, zgaszonej gamie kolorów. Analizuje poszczególne detale rzeczywistości, redukuje je do najistotniejszych elementów, przetwarzając następnie na malarską, niemalże abstrakcyjną materię. (…)

Kompozycje Romanowskiej są niewątpliwie metaforą minionego czasu. Artystka przedstawia milczące obecnie wielowiekowe mury, opuszczone ceglano-kamienne struktury, stalowe konstrukcje szklanych dachów, stare więźby dachowe, fantazmaty miast będące cichymi świadkami aktywności dawnych społeczności, pozbawiając je zbędnych detali architektonicznych, odzierając z wszelkich drobiazgowych elementów. Pokazuje te zmultiplikowane motywy jako ślady dawnego życia, próbuje wyobrazić sobie egzystencję dawnych mieszkańców. Eksploruje zapomniane „terytoria”, do których dostęp mają lub chcą mieć nieliczni. (…)

Tworzy to swoisty dialog artystki z tymi śladami dawnej rzeczywistości, które zostały w większości wymazane obecnie ze zbiorowej świadomości. Milena Romanowska dokonuje artystycznej próby wniknięcia w atmosferę życia poprzednich pokoleń, jednocześnie metaforycznie ukazując dzisiejszego człowieka, jego samotność, niepokój, pustkę, zniechęcenie. Te „współczesne” motywy można zaobserwować m.in. w niezwykle oszczędnej pod względem formalnym serii „Pokoi” czy pracy „Wagon” z 2013 roku.

Artystka w ostatnich latach zafascynowana jest również architekturą władzy, mocno eksploatowaną w XX wieku, mającą jednoznacznie pokazywać wielkość oraz triumf siły i potęgi rządzących. Dlatego częstymi bohaterami jej prac stały się puste, monumentalne stadiony, podupadające areny, nieme boiska z miejscami dla widowni, które zostały już dawno sprymitywizowane, zbanalizowane, odarte z „chwały” starożytnych amfiteatrów. Te tematy, traktowane przez artystkę nieco ironicznie, pojawiają się szczególnie silnie w ostatnio tworzonym cyklu „Miejskie terytoria”, który rozpoczęła w 2013 roku…

Małgorzata Dzięgielewska,

fragmenty tekstu do katalogu wystawy

Milena Romanowska studiowała w Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi w latach 1984-1990. Dyplom w 1990 roku w zakresie malarstwa w pracowni prof. Jerzego Kudukisa i tkaniny unikatowej w pracowni prof. Aleksandry Mańczak.

W 1993 roku przebywała w Paryżu na stypendium twórczym przyznanym przez Fundację Kultury Niezależnej. W latach 1990-1995 współpracowała jako krytyk sztuki z redakcją „Gazety Wyborczej” i „Tygla Kultury”.

W 2009 uzyskała tytuł doktora w dziedzinie malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych im. Wł. Strzemińskiego w Łodzi. Od 2010 r. prowadzi pracownię malarstwa na kierunku Grafika w Społecznej Akademii Nauk w Łodzi.

Twórczość w zakresie malarstwa i rysunku. Zajmuje się także projektowaniem aranżacji wystawienniczych w przestrzeni publicznej i grafiką projektową.

Artystka w Galerii Re:Medium pokaże m.in. obrazy z ostatniego cyklu „Miejskie terytoria”.